In een serie portretten stellen wij graag de bewoners van Frijlân aan je voor. Deze bijzondere mensen wonen in hun eigen tiny houses. Samen vormen de bewoners het kloppende hart van de eco-community en dragen zij samen met vrijwilligers zorg voor de 2.5 hectare eetbaar landschap.

Nick is met zijn 24 jaar de jongste bewoner van Frijlân. Als student heeft hij dan ook zeker geen standaard studentenkamer! Nick is een echt buitenmens, hij is dol op vissen, hiken en moestuinieren. Niet alleen de bietjes, maar ook de kippen op het terrein worden door hem vakkundig verzorgd. Wanneer hij in de stad te vinden is bezoekt hij graag een kringloop of drinkt hij een speciaal biertje op het terras.

Studeren in het groen

“Ik ben Nick, ik ben 24 jaar oud en ben opgegroeid in Swifterbant. Op dit moment studeer ik, maar ik ben ook graag buiten. Zelf vind ik het leuk om mijn eten in de natuur te verzamelen, bijvoorbeeld door te wildplukken maar ook door de vissen. Op Frijlân ben ik onder andere bezig met de moestuin, maar ook met het houden van kippen.”

Nick vertelt verder: “Het is soms best even zoeken om de jongste te zijn hier. De uiteenlopende leeftijden -van 24 tot 74- zorgt voor een mooie dynamische groep. Mijn belevingswereld en dingen waar ik mee bezig ben zijn natuurlijk soms wat anders dan van de rest. Ik ga bijvoorbeeld soms nog best graag stappen, maar de rest ligt om acht uur al in bed,” zegt hij lachend. “Hier als student te wonen is helemaal niet verkeerd, ik heb een groot huis met een hele grote tuin. En ondanks dat het afgelegen voelt ben je vanaf Frijlân in een kwartiertje in de stad. Ik riep altijd dat ik na mijn studie hier afscheid zou nemen, maar wie weet blijf ik daarna wel hangen.”

bewoner nick in zijn tiny house

Weg uit de stad

Nick kwam op Frijlân terecht ten tijden van de lockdowns. “Ik woonde met mijn toenmalige vriendin in de stad, in een appartement. Dat voelde heel erg opgesloten, de stad gaf veel stress op dat moment. Toen zijn we gaan rondkijken naar alternatieven en vonden we Frijlân. We zijn gaan kennismaken en dat klikte meteen, ondanks dat we niet zeker wisten hoe we dit met onze studies zouden combineren hebben we maar gewoon de sprong gewaagd. Daar ben ik nog steeds heel erg blij om, want het wordt hier steeds leuker!”

“Met een studentenbudget konden we hier natuurlijk geen luxe tiny house neerzetten,” vertelt Nick. “We vonden een oude stacaravan die op het terrein geplaatst kon worden. Zo hadden we redelijk snel een betaalbaar onderkomen, wat we stukje bij beetje op kunnen knappen. Het was natuurlijk wel even wennen, van een appartement in de stad naar een stacaravan op Frijlân. Het huisje is bijzonder licht, maar erg slecht geïsoleerd. Huisplanten overleven het hier in de winter niet bijvoorbeeld.”

Door weer en wind

Zelfs als buitenmens moest Nick wennen aan het primitievere leven op Frijlân. “Stroom en warmte zijn geen vanzelfsprekendheid hier. De eerste winter dat we hier woonde was het erg koud, we hielden onszelf warm met houtvuur, maar in de ochtend was het al snel -2ºC. Behoorlijk koud dus. In die eerste winter was er ook geen warm water op het terrein, dat is het nu gelukkig wel. Zo gaan we steeds een beetje vooruit!”

“Lang warm douchen is denk ik het enige wat ik mis,” antwoord Nick lachend op de vraag of hij iets mist aan het gewone leven. “Je doucht hier automatisch minder en korter, we zijn ons heel erg bewust van hoeveel water en gas we verbruiken hier. Met alle bewoners, vrijwilligers, gasten en campinggasten hebben we het waterverbruik van een één persoonshuishouden. Dat is best gaaf toch! Eigenlijk hebben we hier alles wat we nodig hebben, voor mij is het leven dus zo helemaal goed. Het hoeft niet luxer of anders voor mij.”

Als student betekent offgrid wonen dat Nick niet onbeperkt stroom heeft voor het opladen van zijn laptop en telefoon. “Dat doe ik door goed op te letten wat ik gebruik. Als ik naar school ga laad ik mijn laptop, telefoon en powerbank op en neem ik het vol weer mee naar huis. Het eerste jaar dat ik hier woonde zaten we volop in de lockdowns, met al het thuisonderwijs was dat best even spannend. Toen heb ik ook enkele lessen niet kunnen volgen omdat mijn laptop leeg was.”

“Deze manier van leven maakt je bewust van je stroomverbruik en ook wanneer je dingen gebruikt. Nu laad ik zoveel mogelijk op wanneer de zon schijnt, en wanneer dat niet het geval is, ga ik veel spaarzamer om met mijn stroom.”

bewoner nick in zijn tiny house met een boek op de bank

Van balkon naar moestuin

Op Frijlân word toegewerkt naar een steeds meer zelfvoorzienend leven met de natuur. Voor Nick startte zijn avontuur naar meer zelfvoorzienend leven al in de stad. “Op het balkon van ons appartement verbouwde ik al voedsel. Dit is natuurlijk op veel kleinere schaal dan dat ik nu op Frijlân kan doen, maar het heeft wel een goede basis gelegd om nu op verder te kunnen bouwen. Het moestuinieren gaat hier ook steeds beter. In de afgelopen jaren is flink in de grond geïnvesteerd waardoor deze van kleigrond, veranderd is in rijkere donkere aarde. Hiernaast heb ik zelf ook kippen, en dus eieren! Het is heel leuk zo bezig te zijn met je eigen voedsel.”

Voor Nick is wonen op deze manier heel bijzonder. “Ik geloof zelf dat leven in kleine communities voor mensen een van de meest natuurlijke manieren is om te wonen. Het is bijzonder fijn dat dat hier ook op deze manier zo kan. Samen leven, maar ook deels kunnen voorzien in je eigen voedsel.”

“Het leven in een community ervaar ik als prettig. Zo wordt er bijvoorbeeld vaak samen gegeten, maar kan je kiezen of je daarbij aansluit. Die vrijheid maakt dat ik zelf kan kiezen waar ik behoefte aan heb, dat maak het samenwonen erg fijn.”

Van jong tot oud zijn mensen geïnteresseerd in alternatief wonen. “Mijn tip voor zou zijn om inspiratie op te doen bij ecodorpen of soortgelijke projecten. Om te zien wat er mogelijk is en wat bij je past. Tiny en duurzaam wonen wordt steeds populairder, er is dus keuze genoeg. Wanneer je het primitiever leven wilt ervaren, dan kan je ook gaan kamperen. Op deze manier leer je bijvoorbeeld te leven met minder spullen en ervaar je het effect van koud en regen. Kamperen lijkt een beetje op hoe we hier wonen; beperkt stroom, water en gas bijvoorbeeld. In de periode mei tot oktober kan je ook bij Frijlân kamperen trouwens, dan kan je van dichterbij eens meemaken hoe het hier is!”

“Ook nu kan je al stappen zetten om duurzamer en meer zelfvoorzienend te leven,” vertelt Nick. “Ik ben ook op mijn balkon gestart met het verbouwen van mijn eigen voedsel. Dat gaat best op vier hoog! Ook op een vensterbank kan je heel veel in potten kweken. Sla en kiemgroenten zijn leuk om mee te starten. Maar ook in je verbruik kan je al een hoop slimme keuzes maken, bijvoorbeeld door niet onnodig apparaten te gebruiken en wanneer je water kookt dit te bewaren in een thermosfles. Zo blijft je water warm voor bijvoorbeeld koffie of thee!”

bewoner nick voor de deur van zijn tiny house

Verbinden met de natuur en het leven

Nick vertelt dat veel mensen die hij spreekt denkt dat het leven zoals dat gebeurt op Frijlân niet bij hen past. “Dan vertellen ze me bijvoorbeeld dat ze in de stad wonen en weinig verbinding hebben met de natuur. Iets dat denk ik voor veel mensen geldt. En dat terwijl de natuur zo goed voor je is – te verbinden met het groen, de bossen. Ik denk dat dit een belangrijk aspect is van duurzamer leven. Dat mensen zich weer bewust worden van de natuur om hen heen en hoe we met de wereld omgaan. Maar ook om je te beseffen hoe bijzonder het is te leven. Voor mij zijn de woorden van Marcus Aurelius iets waar ik naar probeer te leven: “When you arise in the morning, think of what a precious privilege it is to be alive-to breathe, to think, to enjoy, to love.” Volledig te leven en lief te hebben, ik denk dat het daar om gaat – waar je ook woont en wie je ook bent.”

Scroll naar boven