Onze vrijwilligers zijn het kloppende hart van onze stichting. In deze serie delen wij hun bijzondere verhalen.

Josine is moeder, analist en groenliefhebber. Door een omkeer in haar leven kwam ze terecht bij Stichting Permacultuur Friesland – en ze is gebleven. Met haar heldere blik en diepe reflecties is ze voor ons een onmisbaar onderdeel van de groep.

Kopje koffie
Door een flinke burn-out werd mijn leven in 2019 op de rem gezet. Ik moest het rustiger aan gaan doen. Maar thuis stil zitten was niets voor mij en ging op zoek naar vrijwilligerswerk om zinvol bezig te zijn en mensen te ontmoeten.

Ik vond een website met vele organisaties die vrijwilligerswerk aan bieden en slechts één sprong er voor mij echt uit. In plaats van alleen maar een omschrijving van de werkzaamheden las ik: “We beginnen met een kop koffie of thee op de boerderij en daarna gaan we samen de tuin in.” Het idee van ongedwongen met mensen werken in het groen sprak me aan, dus toen ben ik gaan kijken.

Inmiddels ben ik al ruim een jaar elke week bij Stichting Permacultuur Friesland te vinden. Ik vind het fijn binding te hebben met de groep, een steentje bij te dragen aan de moestuin en het voedselbos en heerlijk buiten bezig te zijn. Het voelt soms als aanrommelen, tijdens een praatje wat werken, maar als je dan later op de dag achterom kijkt, dan zie je hoeveel je samen hebt gedaan. Dat geeft echt voldoening, om samen op zo’n relaxte manier, toch zoveel werk te verzetten.

Wat ik ook fijn vind is dat er vrijheid is in wat je op die dag wilt aanpakken en dat je niet verplicht bent om elke week een hele dag te komen. Zo kijk ik elke week hoe ik het kan combineren met mijn gezin en werk. Voor mij is het ook heel belangrijk dat ik mijn eigen grenzen aan kan geven. Ik voel me vrij om aan te geven wanneer het voor mij genoeg is geweest en ik naar huis wil gaan. Wat dat betreft is het ook een fijne leeromgeving om naar mijn eigen grenzen te luisteren en die te respecteren. Aan het eind van de dag stap ik met een voldaan gevoel mijn fiets weer op.

Lessen uit de natuur

Wanneer je werkt met het groen zie je het hele proces: Van voorbereiding, tot zaaien, bloeien, groeien en snoeien. Elke keer verbaas ik me weer over de power die in de grond zit. Zo’n piepklein zaadje waar iets groots en moois uitkomt. En ook nog voedzaam is voor de mens. Het herinnert me er telkens aan dat we met deze kracht samen moeten werken, in plaats van er tegen in te gaan. Die natuur kan immers wel zonder ons, maar wij niet zonder de natuur. Daarom wil ik meer leren over Permacultuur. Het leuke vind ik dan ook dat we tijdens de koffie even stil staan bij een plantje dat hier groeit en bloeit. Over de kenmerken van het plantje en wat je er als mens mee kunt.

Deze lessen neem ik ook mee naar huis. Mijn tuin ben ik door mijn vrijwilligerswerk hier anders gaan inrichten. Meer in balans met de natuur, meer ruimte om te experimenteren en meer aandacht voor eetbare planten die ook goed zijn voor de natuur. Voor de bodem bijvoorbeeld of voor insecten. Er komen inmiddels al meer insecten in mijn tuin, geweldig vind ik dat.

Ontspanning en diversiteit
Voor mij is vrijwilligerswerk bij Stichting Permacultuur Friesland echt ontspanning. Buiten zijn is mijn ding en het voelt fijn dat je samen met anderen zinvol bezig bent. Het is iets waar ik naar uit kan kijken. In de werkzaamheden is er veel vrijheid om aan te geven wat je wilt doen. Vorig jaar is er veel verbouwd en dat vond ik op een gegeven moment wat minder leuk worden. Toen ik dat aangaf werd er heel fijn gereageerd en kon ik gewoon lekker buiten aan de slag.

Ik voel me hier echt thuis. Het is een plek waar ik mag zijn wie ik ben. Als ik een dag wat stiller ben of meer de afzondering opzoek dan kan dat. Wat ik ook heel leuk vind is dat ik door het vrijwilligerswerk in aanraking kom met veel verschillende mensen. Mensen die ik anders misschien niet tegen was gekomen. Het maakt dat ik me vol in de samenleving voel staan, andere perspectieven krijg en me bewust wordt van hoe mooi die diversiteit in de natuur en in mensen eigenlijk is.

Werken in het groen is voor mij heel mindful, en in de combinatie dit ik hier vind ik contact met anderen, ontstaat er een mooie mix tussen verbinding met de natuur, mezelf en anderen.

Elke week is anders
Op de vraag wat Josine het leukst vindt aan vrijwilligerswerk bij Stichting Permacultuur Friesland antwoord ze lachend. “Elke week is anders en telkens ga ik met een voldaan gevoel naar huis. Of het nu het maken van compostbakken is, of brandnetels verwijderen, aan het eind van de dag kijk ik naar het werk wat we hebben gedaan en voel ik me trots. Een gevoel van ‘Wauw dat hebben we weer samen gedaan!’. De combinatie met het samen plezier kunnen maken, kunnen kletsen of een lolletje, maakt dat het voor mij hier echt een rustpunt is.”

We doen het samen, en tijdens het doen leren we. Wat het vrijwilligerswerk me brengt is die diepe herinnering aan dat we weer zullen moeten leren om samen te werken met de natuur. Door hier mijn steentje bij te dragen oefening ik deze skills. Deze dragen we op onze beurt dan weer verder uit. Bijvoorbeeld doordat ik mensen vertel wat we hier doen. Het zijn de kleine steentjes in het water die voor een enorme rimpeling zorgen.

Op jouw tempo
Wanneer ik met mensen spreek hoor ik vaak dat ze vrijwilligerswerk spannend vinden. Je weet niet wat je kan verwachten of bent bang op een gekke plek terecht te komen. Dat snap ik! Mijn tip zou zijn om het gewoon proberen. Je mag hier op jouw tempo wennen!

Ben jij ook benieuwd geworden naar vrijwilligerswerk bij Stichting Permacultuur Friesland? Kom eens kennismaken! Meld je aan via info   @   frijlan.nl